Nakon izbora 2008. lider Sandžačke demokratske partije je bio
zadovoljan rezultatom koji je njegova stranka postigla, ali i naglasio
da je nepokolebljiv kada je u pitanju njegov stari politički protivnik.

“Svima ću pružiti ruku osim Ugljaninu koji je najveće zlo za Sandžak.”
B92, 11. 5. 2008. godine

Hronologija loših odnosa izmeðu Ljajića i Ugljanina seže u devedesete godine, a tokom godina netrpeljivosti bilo je i najtežih optužbi.

„Ugljanin je dovoljno lud da me stvarno ubije.“
Blic, 17. 5. 2006. godine

„Sulejman Ugljanin je pogrešan čovek na pogrešnom mestu u pogrešno vreme.”
Evropa, 24. 2. 2005. godine

Ipak, u novu Vladu Srbije ušli su i Ljajić i Ugljanin. Lider SDP-a nije krio razočaranost.

„Upitan da li su ga koalicioni partneri sa liste
‘Za evropsku Srbiju’ pitali da li se slaže sa učešćem Ugljanina u vladi,
Ljajić je odgovorio da su ga konsultovali oko učešća ‘Bošnjačke liste
za evropski Sandžak’, ali da mu je tada rečeno da će ministar biti
Bajram Omeragić, a ne lider SDA.
– Nisam bio protiv Omeragića, jer je on već učestvovao na
sednicama vlade i bio jedan od malobrojnih koji se iskreno zalagao za
smirivanje strasti u Sandžaku. Ulazak Ugljanina u vladu je već problem,
jer je Ugljanin glavni generator krize u Sandžaku i najveći krivac za
ekonomsku i socijalnu propast Novog Pazara – zaključio je Ljajić.“
Večernje novosti, 3. 7. 2008. godine

U godinama koje su nadolazile Ljajić i Ugljanin su i te kako
saraðivali u okviru Vlade. U jesen 2011. čak su zajednički otvorili
Regionalni centar za razvoj poljoprivrede i sela u Sjenici i tom
prilikom se – rukovali.

Iako je pozitivno to što su zajedničkim učešćem u izvršnoj vlasti dva
ljuta rivala dali doprinos normalizaciji političkog života u zemlji,
Istinomer, ipak, konstatuje da je izjava Rasima Ljajića u neskladu sa
njegovom političkom odlukom. Nedosledno.

Istinomer.rs