Čuvajmo naš jezik – hutba 2.

Braćo i sestre u islamu! Danas 16. džumade-l-uhra 1429.h., što odgovara 20.
junu 2008. godine, u drugoj hutbi zaredom, uz Allahovu, dž.š., pomoć govorim na
temu “Čuvajmo naš jezik”.

Kaže Allah, dž.š., u 53. ajetu Sure Al-Isra’:

"َقُلْ لِعِبَادِي يَقُولُوا الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ
الشَّيْطَانَ يَنْزَغُ بَيْنَهُمْ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلْإِنْسَانِ
عَدُوًّا مُبِينًا" (سورة
الإسراء: 53)

            „Reci robovima Mojim da govore samo lijepe
riječi, jer bi šejtan mogao posijati neprijateljstvo meðu njima! Šejtan je,
doista čovjekov otvoreni neprijatelj!“ (Suretu Al-Isra’: 53)

Uvažena braćo i sestre,
citirani ajet je imperativ, nama ummetu Poslanika, s.a.v.s., pa se zato trudimo
da govorimo samo istinu, a na taj način ćemo inša-Allah biti sačuvani
šejtanskih spletki.

Poslanik, s.a.v.s.,
preporučuje ashabima i svome ummetu, da ne govore ono od čega neće imati
koristi, pa u hadisu koji bilježi imam Ahmed kaže:

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو رضي الله عنهما
أَنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "مَنْ
صَمَتَ نَجَا" (أحمد)

            Prenosi Abdullah ibn Amr ibn As, r.a., da je Poslanik,
s.a.v.s., rekao: “Ko šuti, biće spašen.” (Ahmed)

Šutnja ovdje podrazumijeva
šutnju u stvarima koje je Allah, dž.š., zabranio i Njegov Poslanik, s.a.v.s., a
ne šutnju
u stvarima koje su po islamu dozvoljene ili
šutnju na učinjenu nepravdu, jer je musliman dužan da reagira riječima nakon
ruku, na svaku nepravdu, pa makar to reagiranje bilo i usmjereno nasilnom vladaru
ili bližnjem.

         Opasnost
od jezika je velika i od nje se najlakše može sačuvati šutnjom.  

Nema sumnje da musliman žudi
za džennetom i čini sve ono što će ga njemu približiti i uvesti u njega. U isto
vrijeme, muslimani se plaše džehennema i ne čine ono što ih može približiti
vatri i uvesti u nju. U tom smilu je i hadis koji bilježi Muslim:

            عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ رضي الله عنه، أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ يَقُولُ: "إِنَّ الْعَبْدَ لَيَتَكَلَّمُ بِالْكَلِمَةِ، يَنْزِلُ
بِهَا فِي النَّارِ، أَبْعَدَ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ." (لمسلم)

            Prenosi Ebu Hurejre,
r.a., da je čuo Poslanika, s.a.v.s., kada je kazao: “Uistinu čovjek kaže
riječ, sa kojom će biti uveden u vatru, čija dubina je veća od razdaljine
izmeðu istoka i zapada.” (Muslim)

            Imam Nevevi kaže: “U
hadisu je poticaj na čuvanje jezika. Zbog toga je nužno da onaj ko hoće da
govori, da prije toga razmisli, pa ako u tome vidi korist, da govori, a ako ne
vidi korist, da šuti.”  

            U hadisu koji bilježi Tirmizija, stoji:

عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ رضي الله عنه، أَنَّ
رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "إِذَا أَصْبَحَ
ابْنُ آدَمَ، فَإِنَّ الْأَعْضَاءَ كُلَّهَا تُكَفِّرُ ـ تذل وتخضع له ـ
اللِّسَانَ ، فَتَقُولُ: اتَّقِ اللَّهَ فِينَا، فَإِنَّمَا نَحْنُ بِكَ، فَإِنِ
اسْتَقَمْتَ اسْتَقَمْنَا، وَإِنِ اعْوَجَجْتَ اعْوَجَجْنَا" (الترمذي)

Prenosi Ebu Seid El-Hudri,
r.a., da je Poslanik, s.a.v.s., rekao: “Kada čovjek osvane, svi organi
tijela napadaju jezik, govoreći: “Boj se Allaha i zbog nas, jer smo mi s’
tobom! Ako budeš dobro činio i mi ćemo biti dobri, a ako skreneš i mi ćemo
skrenuti!” (Tirmizija)

 Kaže Ibn Habban u djelu “Revdatu-l-Ukala’”:
“Kada je jezik ispravan, to se manifestuje i na drugim organima, a kada je
neispravan, to se takoðe pokazuje na ostale organe.”

U drugoj predaji stoji:

عَنْ
سُفْيَانَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الثَّقَفِيِّ قَالَ: قُلْتُ، يَا رَسُولَ اللَّهِ، حَدِّثْنِي
بِأَمْرٍ أَعْتَصِمُ بِهِ!" قَالَ: "قُلْ رَبِّيَ اللَّهُ، ثُمَّ
اسْتَقِمْ." قُلْتُ: "يَا رَسُولَ اللَّهِ، مَا أَخْوَفُ مَا تَخَافُ
عَلَيَّ؟" فَأَخَذَ بِلِسَانِ نَفْسِهِ ثُمَّ قَالَ: "هَذَا." (الترمذي)

Prenosi Sufjan ibn Abdullah Es-Sekafi: “Rekao sam:
“O Allahov Poslaniče, kaži mi nešto čega ću se držati!” Reče: “Reci, Moj Gospsodar je Allah i u
tome ustraj!” Rekoh: “Allahov Poslaniče, čega se najviše bojiš za mene?” On
dohvati svoj jezik i reče: “Ovoga.” (Tirmizija)

Poslanik,
s.a.v.s., preporučuje svom ashabu Sufjanu ibn Abdullahu Es-Sekafiju da ustraje
na pravom putu, jer je to suština pravog vjerovanja. Ustrajnost
i nepokolebljivost na putu islama je ono što je neophodno za ummet u svakom
vremenu i to je ono što danas posebno nedostaje muslimanima. A jezik je bez
sumnje velika opasnost za svakog od nas.

Poslanik, s.a.v.s., kaže u hadisu:

وعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِي اللَّه عَنْه أَنَّ رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ
بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ، فَلْيَقُلْ خَيْرًا أَوْ لِيَصْمُتْ، وَمَنْ
كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَلَا يُؤْذِ جَارَهُ، وَمَنْ
كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَلْيُكْرِمْ ضَيْفَهُ." (متفق عليه)

Prenosi Ebu Hurejre, r.a., da je Poslanik, s.a.v.s.,
rekao: “Ko vjeruje u Allaha i Sudnji dan, neka govori dobro ili neka šuti!
Ko vjeruje u Allaha i Sudnji dan neka ne uznemirava svoga komšiju! Ko vjeruje u
Allaha i Sudnji dan, neka ugosti gosta!” (Muttefek alejh)

U citiranom hadisu Poslanik,
s.a.v.s., nareðuje troje: govor istine ili
šutnju, neuznemiravanje komšije i ugošćavanje gosta. Braćo i sestre, ako smo
istinski sljedbenici Poslanika, s.a.v.s., dužni smo se pridržavati njegovih
naredbi, pa zapitajmo se, da li ih zaista i primjenjujemo u našim životima ili
smo ih spremni samo citirati drugima, u cilju dokazivanja naše «učenosti»!

U drugoj predaji, koju bilježi imam Ahmed, stoji:

وعَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رضي الله عنه أَنَّ رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "لَا يَسْتَقِيمُ
إِيمَانُ عَبْدٍ حَتَّى يَسْتَقِيمَ قَلْبُهُ، وَلَا يَسْتَقِيمُ قَلْبُهُ حَتَّى
يَسْتَقِيمَ لِسَانُهُ، وَلَا يَدْخُلُ رَجُلٌ الْجَنَّةَ لَا يَأْمَنُ جَارُهُ
بَوَائِقَهُ" (أحمد)

Prenosi Enes ibn Malik, r.a.,
da je Poslanik, s.a.v.s., rekao: “Neće biti ispravan iman čovjeka, dok mu ne
bude ispravno srce, a neće mu biti ispravno srce, dok mu ne bude ispravan
jezik. Neće čovjek ući u džennet, ako od njega nije siguran njegov komšija.”
(Ahmed)

U citiranom hadisu Poslanik,
s.a.v.s., u direktnu vezu ispravnosti imana dovodi srce i ljudski jezik, o čemu bi svaki od nas braćo i sestre trebao voditi računa. U džennet neće ući
čovjek od kojeg nije siguran njegov komšija, bez obzira, da li komšija bio
musliman ili ne, jer su prava komšija islamom zagarantovana. Ashabi Poslanika,
s.a.v.s., su pomislili da će Poslanik, s.a.v.s., zbog stalnog insistiranja na
lijepom postupku prema komšiji, narediti da komšija komšiju naslijeðuje i u
imetku.

Poslanik, s.a.v.s., govoreći o njemu najdražim i najbližim osobama, kao i
onima koji su mu najmrži i najdalji, u hadisu koji bilježi imam Ahmed, kaže:

عَنْ أَبِي ثَعْلَبَةَ الْخَشَنِيِّ رضي الله عنه
أَنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "إِنَّ
أَحَبَّكُمْ إِلَيَّ، وَأَقْرَبَكُمْ مِنِّي فِي الْآخِرَةِ، مَحَاسِنُكُمْ
أَخْلَاقًا، وَإِنَّ أَبْغَضَكُمْ إِلَيَّ، وَأَبْعَدَكُمْ مِنِّي فِي الْآخِرَةِ،
مَسَاوِيكُمْ أَخْلَاقًا، الثَّرْثَارُونَ، الْمُتَفَيْهِقُونَ، الْمُتَشَدِّقُونَ"
(أحمد)

Prenosi Ebu Sa’leba El-Hašeni,
r.a., da je Poslanik, s.a.v.s., rekao: “Najdraži meni i najbliži mi na
Sudnjem danu će biti oni koji imaju najbolji ahlak (ponašanje). Najmrži meni i
najdalji od mene, na Sudnjem danu, su oni koji su najružnijeg ponašanja,
brbljivci, oholi i podrugljivci.” (Ahmed)

Braćo i sestre! Čuvajmo svoje jezike i budimo od
onih koji se natječu u dobru, u želji da postignemo dobra obadva svijeta!

Gospodaru, učvrsti nas na putu islama, sačuvaj nas iskušenja koja nećemo moći podnijeti, očisti naša srca i jezike od
ružnih misli i govora, uputi našu djecu i potomke i učini ih radostima naših
očiju i srca, oprosti nam grijehe i počasti nas u džennetima, društvom sa: poslanicima, šehidima i dobrim ljudima!

Sarajevo: 16. džumade-l-uhra 1429.h.                                  Hutba: Džamija “Kralj Fahd»                                           

                 20. juni 2008. godine                                              Nezim Halilović Muderris