Borba Bošnjaka za opstanak u Sandžaku (2.DIO)

Genocid u Šahovićima 1924.
Akcije započete od strane odreda Koste Pećanca, a koje su služile kao garant učvršćenju nove vlasti od 1919. pa do 1923. godine, predstavljale su uvod u obračun sa nedužnim bošnjačkim stanovništvom.
Sve ovo je kulminiralo užasnim šahovičkim pokoljem Bošnjaka u novembru 1924. godine. U Memorandumu Kralju, koji su 21. novembra te godine, nakon počinjenog zločina, podnijeli bošnjački predstavnici iz opštine Šahovići i Pavino Polje, navodi se da su napad izvršili oko 2.000 naoružanih Poljana, Kolašinaca i drugih za osvetu ubistva Boška Boškovića, inspektora MUP-a u penziji i ranijeg načelnika Kolašinskog okruga, koga su navodno ubili muslimani, što se kasnije potvrdilo kao laž, ali je sve već bilo kasno.
Specifičnost ovog zločina ogleda se u tome da je postajala zvanična naredba kojom se svakom građaninu koji uzme učešća u napadu na Bošnjake 48 sahata garantuje imunitet od sudskog progona.

Genocid na Hadžetu
Nakon ulaska komunista u Novi Pazar počinju masovne likvidacije bošnjačkih prvaka i elite, koje traju od 28. novembra 1944. pa sve do početka 1946. godine. Tom prilikom je, prema raspoloživim podacima, ubijeno između 2000 i 2500 Bošnjaka.
Žrtve genocida na Hadžetu uglavnom su ubijane tajno, noću. Pred vratima njihovih kuća pojavila bi se „crna trojka“ i odvodila ih i strijeljala po kratkom postupku. Sve, osim Aćif-efendije i Ahmeta Dace. Njih su strijeljali javno.

Prvi genocid nad Bošnjacima
Prvi genocid nad Bošnjacima događa se tokom i poslije Velikog – bečkog rata između turske i austrougarske carevine. Pošto su Turci u tom ratu izgubili sve posjede i vlast u Mađarskoj, Slavoniji, Lici, Dalmaciji, Boki Kotorskoj, svi muslimani Bošnjaci koji se iz ovih krajeva i zemalja nisu pravovremeno uspjeli povući u Bosnu i druge predjele južno od Save i Dunava bili su pobijeni, protjerani, asimilirani ili prisilno prevedeni u kršćanstvo. Svi kulturni i sakralni objekti su uništeni, a materijalna bogatstva oduzeta i opljačkana. O prvom genocidu precizni i jasni dokazi o pokrštavanju postoje u franjevačkim arhivama u Dalmaciji, Lici i Slavoniji. Da su Bošnjaci živjeli na ovim prostorima danas jedino podsjećaju različiti toponimi i prezimena.

DRUGI genocid nad Bošnjacima
Drugi genocid nad muslimanima Bošnjacima događa se na Badnje veče 1711. godine. Te noći je sprovedena tzv. „istraga poturica“. Tada je ubijeno oko 1000 muslimana koji su živjeli na prostoru Stare Crne Gore, koja je imala četiri nahije sa sjedištem na Cetinju. Strategijski, idejni promotor i agens drugog genocida bila je Pravoslavna crkva. Ova tvrdnja je tačna zato što je Badnje veče najveći kršćanski praznik i što je istragu poturica opjevao i dokumentirao crkveni dostojanstvenik i pjesnik P. P. Njegoš u Gorskom vijencu. On je time pružio epsku podlogu za sve buduće genocide nad muslimanima Srbije, Sandžaka, Crne Gore i Bosne i Hercegovine.
Svi motivi za genocid opjevani su u Gorskom vijencu, pa tako vjersku mržnju prema muslimanima Njegoš je iskazao i rasplamsao riječima: ”Odža riče na ravnom Cetinju – zaudara zemlja Muamedom!”

TREĆI genocid nad Bošnjacima
Treći genocid nad Bošnjacima događa se između 1804-1820. godine kao posljedica Prvog i Drugog srpskog ustanka. Ovaj genocid srpski historičar i diplomata Stojan Novaković označava kao ”generalno trijebljenje Turaka muslimana iz naroda”. Pored Pravoslavne crkve koja od drugog genocida igra ključnu ulogu, u trećem genocidu nad muslimanima njoj se pridružuju historičari, političari i pjesnici poput Njegoša.

ČETVRTI genocid nad Bošnjacima
Četvrti genocid nad Bošnjacima događa se između 1830-1867. godine kao posljedica Hati-š-šerifa iz 1830. godine i njegovog aneksa iz 1833. godine. Ovim dokumentom Srbija je stekla status vazalne autonomne kneževine unutar Osmanskog carstva. Tada su svi Bošnjaci protjerani iz Beograda, Užica, Sokola, Šapca. Sve protjerane muslimane Porta naseljava u Bosnu, gdje je za njih podigla dva naselja: Gornju i Donju Aziziju, tj. Bosanski Šamac i Orašje.

Glas islama 317

autor: Džemila Dudić- Delić

Nacionalna historija