FLETA E HADITHIT

Transmetohet nga emiri i besimtarëve
Ebu Hafsi, Omer ibnul-Hattabi ,radijellahu anhu të ketë thënë: “ E kam dëgjuar
të Dërguarin e Allahut sal-lallahu alejhi ve sel-lem duke thënë:

“Veprat vlerësohen sipas qëllimeve dhe
çdokujt i takon ajo që ka pasur për qëllim . Prandaj , kush shpërngulet (bën
hixhret) për hir të Allahut dhe të Dërguarit të Tij , shpërngulja (hixhreti) i
tij është për Allahun dhe të Dërguarin e Tij. Ndërkaq ,shpërngulja e të cilit
është të fitojë disa të mira të kësaj bote , ose të martohet me ndonjë femër ,
i atilli nuk do të fitojë tjetër përveç çka ka pasur për qëllim”.

Këtë hadith në dy
sahihet e tyre e transmetojnë dy imamët e muhaddithinëve : Ebu Abdullah Muhammed
in Ismail in Ibrahim in El-Mugireh in Berdizbe El- Buhari dhe Ebul-Husejn
Muslim in El-Haxhaxh in Muslim El-Kurejshij En-Nisaburiu. Dy sahihat ,
konsiderohen dy përmbledhjet më të sakta të shkruara të haditheve.

Rëndësia e hadithit:

Ky hadith
konsiderohet një ndër hadithet më të rëndësishëm , sepse është bazë e Islamit
dhe rreth tij shtjellohen të gjitha dispozitat islame. Kjo shihet qartë nga
fjalët e dijetarëve :
Ebu Davudi
thotë:”Ky hadith është gjysma e Islamit, sepse feja përbëhet prej gjërave të dukshme
e që janë veprat dhe atyre të brendshme siç është nijeti”. Imam Ahmedi dhe imam
Shafiu thonë:” Në këtë hadith përfshihet 1/3 e diturisë , arsyeja qëndron në
atë se veprat realizohen me zemër , me gojë dhe me gjymtyrë , pra nijeti me
zemër është njëra prej këtyre tri pjesëve.”

Për këtë arsye
dijetarët e kanë parë të arsyeshme që librat apo përmbledhjet e tyre të
fillohen me këtë hadith.: Buhariu këtë haduth e ka paraqitur në fillim të
Sahihut të tij . Me këtë hadith , imam Neveviu i ka filluar tri veprat e  tija : “ Rijadus-salihin”.”Edh-dhikr” dhe
“El-erbeine hadithen En-nevevijje”.

Dobia e këtij
fillimi është që ky t’ia tërheqë vëmendjen nxënësit dhe studiuesit që ai të
ketë nijetin e pastër për Allahun e Madhërishëm gjat studimit dhe kryerjes së
veprave të mira.

Shkaku i paraqitjes së këtij hadithi:

Transmeton
Taberaniu në “El-Mu’xhemul-Kebir” me isnad në të cilin të gjithë transmetuesit
janë të besueshëm, nga Ibn Mes’udi radijellahu anhu icili ka thënë :Në mesin
tonë ishte një njeri i cili ishte fejuar me një femër e cila quhej Ummi Kajs .
Kjo femër kishte refuzuar  që të martohet
me të  derisa ai të emigrojë. Më vonë ai
emigroi dhe ishte martuar me të. Ne ee quanim atë, emigruesi i Ummi Kajsit.

Kuptimi i hadithit dhe udhëzimet e tij:

1.      Kushtëzimi i nijetit: Të gjithë dijetarët islam janë të mendim it se veprat e besimtarëve janë
pa vlerë dhe se nuk meritojnë shpërblim, përpos me nijet. Nijeti në gjitha
ibadetet, siç janë :namazi haxhi, agjërimio,etj., është kusht kryesor , që do
të thotë se pa nijet vepra e tillë është e pavlefshme. Ndërsa në ibadetet që
konsiderohen si mjete , siç është abdesti apo pastrimi, hanefitë thonë: Nijeti
është kusht për plotësimin dhe për përfitimin e sevapit, ndërsa shafiitë dhe të
tjerët thënë se është kusht për pranimin e tij.

2.      Koha dhe vendi i nijetit:
Koha e nijetit është në fillim të çdo ibadeti, siç është tekbirul-ihram në
fillim të çdo namazidhe ihrami në haxh.Vendi i nijetit është zemra që do të
thotë se nuk është farz që nijeti të përcaktohet dhe të dallohet, do të thotë
se nuk mjafton të bëhet nijet vetëm për faljen e namazit p.sh., por duhet
përcaktuar se për cilin namaz është fjala , atë të drekës , ikindisë e kështu
me rradhë .

3.      Hadithi na mëson se personi
i cili ka bërë nijet për ta kryer ndonjë vepër të mirë , por është penguar nga
ndonjë pengesë qoftë sëmundje, vdekje ose diç tjetër , ai do të shpërblehet për
të.

4.      Hadithi na udhëzon që të
jemi të sinqertë në vepra dhe ibadete për të arritur sevape e shpërblime në
ahiret dhe shpëtim e suksese në këtë botë.

5.      Çdo punë e dobishme , me
nijet të pastër dhe me sinqeritet , duke kërkuar pëlqimin e Allahut të
Madhërishëm konsiderohet ibadet (adhurim).